Sevmek dedim evet dedin beni dize getirdin.
Sıkılınca hiç sormadan bir çırpıda bitirdin,
Sevgim bir ömürdü üç baharda yitirdin.
Sende insaf bu mu söyle İstanbul kızı...

Paket paket çiğ köfteyi afiyetle götürdün.
Hiç sormadın bulgurunu hangi taşta öğüttün.
Bu sevdayı ne emekle ne çabayla büyüttüm.
Bir kaşık suda boğdun İstanbul kızı....

Pazar dedin çarşı dedin ardın sıra gezdirdin.
Damla için ummanlarda yüzdürdün.
Bekle dedin geceleri birer birer saydırdın.
Sende gün doğmaz mı? İstanbul kızı....

Senin olsun Avcılar’ın Bakırköy’ün çekmecen
Ben Urfa’mı bin semtine değişmem..
Yalancısın tek sözüne inanmam
Yalanında boğul İstanbul kızı...

Gerçek sevgi görmemişsin bilmezsin.
İnatçısın inadından dönmezsin
Bir macera deyip gülüp geçersin.
Ne halin varsa gör İstanbul kızı....


mekansız_meçhul.
Avcılar/İstanbul
12/03/2006