0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1156
Okunma
GÖTÜR BENİ O MAVİ DENİZE
Bir kapalılık var…
Tam uç noktada gönlün bittiği, hayalin başladığı yerde
Bir açıklık ise gel haykırışlarının narasını atıyor
Gördüğüm ise sadece bir siyahlık içinde ben…
Ağaçlar…
Yeşil ama kötü, kızıl ama dipsiz bir kuyu olmuşlar
Sessizliğim, durgun bir denize dönüşüyor…
Her karanlık rüyada, elimden gelen tek şeyi
Susmayı yine tercih ediyorum
Açılmayan ne çok hatıram varmış meğer
Hadi yağmur, göster kendini ve yağdığın kadar yağ
Bu kötülüye yağ…
Bu hayata da yağ…
Hatta bu kendinden geçmiş olan kendi bulutlarına da yağ…
Bil…
Yalnızlığımı…
Suskunluğumu…
Ve bir sel gibi…
Götür beni o mavi denize…
SEFA ÇELİKÖRS
