Ruhum mazide şairlere,ozanlara arkadaş olsaydı,
Onlarla hemdem olup,onlarla dolaşsaydı.
Verselerdi beni saz olarak Karacaoğlan ’ ın eline,
Tınılasaydım pınar başındaki
Türkmen,avşar,yörük güzeline.
Yeşil başlı gövel ördek olsaydım
Uçup gitseydim göle doğru
Eğricesin tel tel edip
Döküp gitseydim yare doğru.

Sonra karlı dağlar aşıp
Bulsaydım Erzurumlu Emrah ’ ı
Görseydim Cennet sarayından bakan güzeli
Selamlasaydım bahçedeki gülleri.
Tutunsaydım gülün dalındaki bülbüle
Göç etseydim Dadaloğlu ’ nun Avşar İline.
Bir mızrap da ben vursaydım sazının teline.

Ayvaz olup koştursaydım Köroğlu ’ nun kır atını,
Yaslanıp dağlara yerle bir etseydik
Zalim Bolu beyinin tahtını.
Tüfek icat olmasaydı da
Güldürseydim Köroğlu ’ nun bahtını.

Vatan şairi Namık Kemal ’ in
Kapatıldığı zindanda bülbül gibi ötseydim,
Hürriyete kanat çırpıp
Tevfik Fikret ’ le Millet Şarkısı ’ nı söyleseydim.
Olsaydım Akif ’ in, Çanakkale ’ de
Bu topraklar için toprağa düşmüş askeri,
İstiklal Savaşı ’ nda ATATÜRK ’ ün neferi.
Ve sonunda Türk ’ ün büyük zaferi.

Necip Fazıl ’ la Sakarya ’ da
Su misali kıvrım kıvrım aksaydım,
Sel olup yapayalnız dolaştığı kalldırımları yıksaydım.
Kardeşim Tuna Nehriyle bir olup
Balkanlar ’ da Yahya Kemal ’ e seslenseydik,
Vardar Ovası ’ ında at koşturup
Bin atlı akınlarda çocuklar gibi coşup
Bin atlı, dev gibi bir orduyu yenseydik.

Sonra geçseydim Karadeniz ’ den boğazı,
Kucaklasaydım hasretle Marmara ’ yı.
Tırmansaydım Aziz İstanbul ’ un yedi tepesine,
Baksaydım doyasıya her köşesine.
Ve bir bayram sabahı Süleymaniye ’ de
Kılsaydım bayram namazını omuz omuza Yahya Kemal ’ le
Namazdan çıkınca, güvercin dolu avluda
Otursaydım şadırvanın başında
Bir de baksaydım Orhan Veli yanıbaşımda
Beraber dinleseydik İstanbul’ u gözlerimiz kapalı.
Sucuların hiç dinmeyen çıngıraklarını,
Bir kadının suya deyen ayaklarını,
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları,
İstanbul’ u dinleseydik gözlerimiz kapalı.


Ahmet Haşim gibi bu merdivenlerden ağır ağır çıksaydım
Ve bir zaman ağlayarak semaya baksaydım
Semada bulut olup Sivas ’ a doğru yol alsaydım,
Yağmur olup Veysel ’ in Kara Toprağına yağsaydım.
Uzun ince bir yola koyulup
Ne halde olduğumu bilmeden gece gündüz gitseydim
Yorulduğum yerde soluklanıp
Faruk Nafiz ’ in Çoban Çeşmesi ’ nden içseydim
Sonra Araplı Beli ’ ni geçip konaklasaydım bir handa,
Bir dörtlük de ben yazsaydım
Maraşlı Şeyhoğlu gibi, han duvarlarına.
Handan çıkınca takılsaydım bir kervana
Düşseydim Kemalettin Kamu ile Anadolu yollarına.
Gönlümü yayla yapsaydım Bingöl çobanlarına.

Yaşasaydım Tanpınar ’ la Bursa ’ da zamanı
Duysaydım bir musiki gibi çinilere sinmiş Kuran ’ ı.
Bağlansaydım Ağa çamii ’ nde Nazım ’ la
Dertli bir çocuk gibi imanıma,
Ansaydım ALLAH ımın ismini daha çok,deyseydi canıma.

Ömer Bedrettin Uşaklı ile
Bir gün nehirler gibi çağlayarak aksaydım derinden derine,
Birlikte baksaydık elma bahçelerinden, fındık bahçelerinden masmavi denize.
Bedri Rahmi ’ nin fırça olsaydım elinde,
’Ne zaman bir köy türküsü duysam
Şairliğimden utanırım’ dediği,köy türküsü olsaydım dilinde.
Memleketi olsaydım boylu boyunca yüreğinde.

Ey yurdumun şairleri,ozanları
Selam olsun hepinize
Geçseydi bütün ömrüm sizinle
Yine de doyamazdım hiçbirinize.
server KARA aralık 2009