Sahilinde istanbul’un
Bir kız çocuğu var üşüyor,
Oyun oynuyor saçlarını bırakıp
Rüzgarına sahilin!
Adını bilmem ama derdi var belli;
Titriyor,belli korkuyor…

Sahilinde istanbul’un
Bir yaşlı teyze var oturuyor,
Gün batımına karşı
Kız kulesini seyrediyor.
Gençliğini mi düşünüyor,
Geleceğini mi hayal ediyor bilmem ama;
Ağlıyor belli,gözleri doluyor…

Sahilinde istanbul’un
Bir adam var uyuyor,
İçmiş gece yarısından sabaha kadar
Olmuş zil zurna sarhoş;
Kafası hoş,elleri boş!
Cebinde yok bir lirası,
Yanıp duruyor hiç içemeden sigarası.
Mutlu mudur bilmem ama;
Gülümsüyor belli,yüreği ısınıyor…

Sahilinde istanbul’un,
Bir aşık var özlüyor,
Elinde bir demet kuru gül
Ceplerinde bir deste mektup;
Geçmişini geleceğini unutup
Küfrediyor!
Yol mu gözlüyor gidenin arkasından,
Bilmem ama;
Seviyor belli,yüreği çarpıyor…