Gündüze çıksın dedim geceye çıktı yollar
Goncaya dursun dedim kuruyup soldu dallar
Cananı sarsın dedim boşluğu sardı kollar
Suçun büyüğü benim dokunduğum yer yandı.

Hayallerle geçirdim boşa geçti şu ömrüm
Bir gün mesut olmadı hep ağladı şu gönlüm
Eskiyi arar oldum dünümden beter günüm
Suçun büyüğü benim dokunduğum yer yandı.

Dilekler tuttum her gün yıldızlara bakarak
Adaklarda bulundum her gün mumlar yakarak
Görür müyüm diyerek yollarına çıkarak
Suçun büyüğü benim dokunduğum yer yandı.

Yürekte acısı var çaresiz gidişlerin
Karanlık kuyularda dipsiz kalır düşlerin
Hatıramda saklanır can veren gülüşlerin
Suçun büyüğü benim dokunduğum yer yandı.

Gidişin kor alevdi közü yürekte kaldı
Beni benden aldı da ruhu ummana saldı
Hayat denilen hırsız dünü bu günden çaldı
Suçun büyüğü benim dokunduğum yer yandı.

22.06.2011
Sadettin KÖREMEZLİ