Gölgelerimi yalnızlığım kadar uzattım
Al senin olsun bütün baharlar, yazlar, kışlar
Yüreğini yüreğime sarmaladım yine varlığında, yokluğunda
Sevdim sevmesine ya
Bir de olmasa şu ayrılıkların
Yetmiyor gelmeyince gözlerime gülümseyen bakışların

Haziran sıcağına bir de yalnızlık eklendi
Toprağa döktüm hasretimi, günaydınlarla
İçim dışım alev
Yokluğunu yaşıyorum varlığını yazmak dururken
Seni düşünüp beni yazıyorum yine heyhat
Ne haldeyim bilmiyorum en sevgili
Daha çok seni düşünüp seni yazıyorum
Seni yazıyorum ey sevgili, seni


Kuş seslerini dinliyorum kulağımda eski bir şarkı
Hey gidi gençliğim diyorum sen bu kadar eski miydin
Az mı çöllerde aradım, dağları deldim
Kör talihim boynu kopasıca
Kim bilir sen o zamanlar nerelerdeydin
Ey sevgili, neden
Neden o zaman yüreğime gelmedin

Irmaklara kattılar zamanı akıp gitti
Hangi kesişmez çizgilerde yürüdük
Ayrı küreler içinde kaldık birbirinden uzak
Kendi rüyalarımızı, hülyalarımızı yaşadık
Kaç kez yıkıldık bir sözle, bir bakışla
Unutuldu
Kaç kez hayata yeniden başladık
Zamanı mesafe koyduk aramıza da
Bir türlü karşılaşamadık

Tesadüflere odak noktası koydum boynu bükük
Yeni yeni görüyorum unuttuğum gül renklerini
Hani diyorum yer değişsek de
Ben sevilmeyi yaşasam ben gibi
Sen de sevmeyi yaşasan ey sevgili
En sevgili, tek sevgili sen gibi…