13
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1735
Okunma

Şehnâme zaman döndürmeyi unuttuğunda çarkını
Gelir gider günlerin düşünce dehşete sancısı
Uçrak bir ay ışığı yalayıp geçti üstümüzden,
Yaldızlanan bir gök kargaşası!
Kör kılavuz ışığında yansıyan solan yüz,
Kavurur ay ışığında yıkanmış sahilin kokusu
Tırmalayan ayak sürçmeleri
Açılmayan kapı kollarında yapışıp kalan parmaklar
Dolar ceplerime meczup bergüzar geceler
Ve... Kalplerde güceniklik
Dudaklarda duldalanmış güdük bir gülücük
Ökçenin ezgisi beynime vurulurken,
Yastığındaki misafirleri sorguluyorum.
Yüreğime vuran zellerin ıstırabı avuçlarımda
Dertleşmekteyim yıldız vurgunu kadehimle
Sakın beni yargılama!
Çıldırıyorum, deliyim gene uykularım gerildi çarmıha
Seneler var ki dargın bana rüyalarımın kirli çatlamış yüzü
Hangi şehrin irin kokulu sokaklarında söküldü kızıl şafak
Bilir misin?
Sarhoş bir âşık garezine taşladı, tekmeledi çığlık çığlığa küfür etti
Sokak lambalarında yendi öfkesini
Sabah ezanlarına karışan duaların huzursuzluğuydun sen,
Sık sıkı çekiyorum perdeleri giremesin hayallerim
Kaybedilmiş rüyaları hırpalayarak
Bir tek seni arıyorum seni
Kilitleniyor zaman yok bundan ötesi sadece tik tak sesleri
Hiç duymazsın ki;
Kaç cinnet mevsimi ağırlandı ağaran saçlarda
Kaç iklim yürüdü yüzümün sokağında
Bıraktım ipin ucunu be sevgili, bırakıp da unuttum .
Var mıydın, ben var mıyım bundan sonra?
Bilemedim ki
Sevgi yüklü yüreğime kubur dadanmış
Kemirmiş senden kalan ne varsa
Bak viranım, perişanım daha ne deyim anlasana
Bindiğim gemi diplerinden su almış
Katkısız aşklar sersefil...
Körelmiş içeride alıkoyduğun yalnızlığın sureti
Nereye gidiyorsun nereye Allah aşkına?
Otur da bir soluklan hele
Nasıl gidersin güneş içmeden avuçlarından,
Saçların ellerim dolanmadan...
Bir kez olsun yüreğine elimi koymadan,
Nereye sevgili nereye?
Bir buseyi dudaklarında ağırlamadan
Dur daha gitme bekle kuyruklu yıldız dünyayı dolanmadan
Yıldızlardan kopan toz gibi yüreğime dolmadan
Hazan bile kirpiğinde soluklanmadan
Gidişinle cüceleşir dev bildiğim kelimeler
Ey beni ebeleyip karanlıklara koyan yalnızlık
Işıklarını açmadı ya sen bana...
Kasveti miras bırakıp mutluluğu pay ettin ona buna
Bendeyi meyde duruldu aşk
İşte bu yüzden sevgili
Bu yüzden bir yıldız vurulur son defa
Gök düşer sevgilinin saçlarına
Ben düşerim sen düşersin kalemimden satırlara...
5.0
100% (12)