Dört bir yandan sarıldık, duygularımız bunaldı
Gözü açamadık uğraşmaktan ölesiye
İkimiz, kurulan onca tuzaktan bunaldık ya,
Hatırla
İkimiz ey sevgili, göz kamaştıran parıltılarla boğulduk
Gün her doğuşta yeni acılar ekti üzerimize
Dal dal, yaprak yaprak, ölmeye maruz kalarak
İkimiz, kurulan onca tuzaktan bunaldık ya,
Hatırla

Ne zaman bir adım attıysam sana doğru, tutuldum
Zincirlediler, adlarını dahi bilmediğim adamlar
Kin akıttılar, kin kustular,
Oluk oluk kan olup aktılar üzerime
Kinleri bitmeyecek, gözlerinde görmüştüm… acı acı
Ne zaman bitti diye düşündüysem cezam, olmadı,
Zindanlarda unutuldum
Ağladım, ah çektim baktıkça kaderime,

Salyalar akıtarak her şeyi ortaya yazdılar,
Ve öyle cesurdular ki, iffetsizlikte azdılar,
Ne zaman geri durmak, düşünmek istediysem sessizce
Kaçtığımı farz ettiler hücumları sıklaştı, vahşice…
İkimiz ey sevgili, göz kamaştıran parıltılarla boğulduk
Gün her doğuşta yeni acılar ekti üzerimize
Dal dal, yaprak yaprak, ölmeye maruz kalarak
İkimiz, kurulan onca tuzaktan bunaldık ya,
Hatırla…

Hatırla, yine bir haziran akşamıydı, ikimiz
El ele tutuşup sahilde gezerken, kumların üzerinde
Hayalde; hayaller saf, hayaller bitimsiz…
Karşımızda sessiz, sakin çarşaf gibi Akdeniz
Kanadı kırık bir martıya rastlamıştık,
Nasıl da acımıştın
Kanadını sarmak için usulca eline alıp,
Bağrına basmıştın
Orda, o martıyı ben saymıştım,
Göğsünde huzur ile kendimden geçmiş,
Kalp atışlarının ritminde uyumuştum
Ve az sonra göreceğim
Kâbuslarla dolu bir rüyanın uykusuna dalmıştım
Sonra korkuyla uyandım, dehşet içindeydim
Esip gürlemesi olmayan sinsi bir rüzgâr geldi uzaklardan
Birleştiler, içimdeki kurtçuklarla…

Rüya deyip geçme, işte ben görmüştüm
İkimiz ey sevgili, göz kamaştıran parıltılarla boğulduk
Dal dal, yaprak yaprak, ölmeye maruz kalarak
İkimiz, kurulan onca tuzaktan bunaldık ya,
Hatırla…

Güneri Yıldız (Elazığ,08.06.2011)


.