Fecrinden nasiplenirdi tuvalim gecenin zifirinden
Yüzünden düşürecektim belki beyaz kırağıları
Şiirlerimin bir ucu yanıktı, diğer ucunu maviye boyamıştım ben
Gözlerinden okyanuslara uzanan bir düştü benimkisi,
Yakamoz gözlü yarınlar büyütmüştüm Senli/Benli
Umuda yolculuktu sonu belli olmayan
Kaç gece odamın duvarlarına çizdiğim
Tuvalimde büyüttüğüm okyanus gözlümdün sen…

Biliyor musun Nazlı can
Ben hiç denizi maviye boyamadım yıllardır
Kimse söylemedi doğuştan renk körü olduğumu
Katran siyahı idi sonbaharım.
Çelimsiz bir rüzgardı, yağmur kokardı tenim
Kaç rengi vardı
Bu şehrin sokaklarının hepsini unuttum
Hep ışıksız caddelerinde avare geçerdi günüm
İncir altı’nda güneşin batışı, Kordon da bir yudum çay
İki adım ileri bir adım geri, say Allah’ım say
Neden bu kara sürme gözlerimdeki sebepsiz yas
Hangi suçun bedeli idi ödediğim
Kaç şerefsiz gecemde uyuttum seni ve kaç sabahımdın umutlarımda erdirdiğim


Gelişinin bilmem kaç saat sonrası,
Yalancı bir kasırga devraldı sol yanımı,
İlk aklıma gelen şey gözlerindi hatırlıyor musun?
Ruhumu bedenimden ayıran med/cezirlerde yaşamıştım o gün
Çuvallar dolusu yaşanmamışlıklarımı bir düşte toplayıp
Bir nakkaş edası ile kırparak kucaklarına serperim her gün
Ve İzmir de her mevsim kar yağarken ben sende ısıtırım yüreğimi…


………..Gülüşlerim yedi kamburlu devin zafer çığlıklarında
Gülüşlerim çocuk sesimde buğulandı…!

Ben bir kadını daha sevdim baba
İsimi kadar benziyordu düşüme
Ve bir yaş büyüktü benden,
Yandığımca doğuyordu küllerimden
Ruhuna dolanıyordum
Sahte meleğin
Nerden bilirdim saçlarımda dolaşan y/el
Emanet bahardı
Usuma düşünce adı
Tüm sızılarım kaskatı kesiliyordu dudağımda
Adım hüzünbaz düşlerin oyuncağıydı…

Yıkılır bir gün bu kentlerde elbet
Su yürür, ay söner iner yıldızlar
Akıbeti şüpheli aşklar da saklanır derinlerde
Gün gelir cellatların(!) da boynu vurulur
O vakit maviye boyanır acılar
Yalnızlık elbet aşkla buluşur
Ve bende yaşarım bir gün
Mavide…

İbrahim ALTIKULAÇ
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ♥♥♥♥♥SENİN UĞRUNA♥♥♥♥♥ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ