Dal salmış yerlere söğüt ağacı,
Her dalda öterdir minik serçeler,
Dibinde uyuklar, bir insan başı,
Kokardır al güller ve de laleler.

Yeşermiş söğütte bir garip serçe,
Lal olmuş bir insan, onun dibinde,
Hiç durmaz bakardır gözleri dalgın,
Sanırsın kapanmış sahnede perde.

Ağarmış başında, tek, tek saçları,
Yıllara kızmış’ da, çatık kaşları,
Serince yerinde, düşler kurarken,
Uykuda gibidir, izler kuşları.

Eserdir bir yel de değer saçlara,
Unutmuş onu da, kırgın dostlara,
Uyanır uykudan, kuşlar öterken,
Dost arar gibidir, bakar yollara.

Çimendir yeşildir, baktığı yerler,
Kim diye sorarsan, bir garip derler,
Uyurdur durmadan o dalgın insan,
Seslensen aldırmaz dalgındır gözler.

Al bayrak dikilmiş, karşı kaleye,
Nev bahar gelmiştir, yeşil çevreye,
Söğüdün altında, uyuyan insan,
Uyanmış bakardır, kokan kahveye.

A.Yüksel Şanlı er
19 Haziran 2011-06-19
Ankara