Biraz önce martılarla

Sonra doğumevin den yükselen çığlıklarla inledi kent.

Tüm insanlar uykudaydı evlerinde, meyhanelerde.

Gezinen tinerci çocuklar, ıslık çaldılar.

Küfrederek yalnızlığa bağırdılar.

Oysa yalnız olmalıydılar.

Bakımsız ve aç

Dolaştılar deniz kıyısında.



Kız kulesi göz kırpıyor,davetiye yolluyordu onlara

Sanki gerçek sahipleri gibi baktılar uzun uzun.



Geceydi.

İhtiyar köpekler hırlamaya başladı

Dişiler kaçıştılar,

Sarkık memeli olanlar,

En azgın olanın tecavüzüne uğradı.



Çocuklar gördüler.

Gülümsediler,

Zevkle, bu sevişmeyi izlediler.

Korkusuzdular.

Dalgaların hırçın sesi duyuluyordu.

İçlerinden en korkusuz olanı
Sevdiği türküyü söyleyerek,

Kıyısına koştu denizin.



Parlayan gözleri daldı bir vakit.

Bu gözlerin sahibi bir avuç su aldı

Yüzündeki kiri indirdi aşağı
Damlayan su kömür karası gibi.



Ve toprak itiraz etmeden

Evsiz delikanlının armağan ettiği hediyeyi

Gözlerini kapayarak yudumladı.

Çiçek kökleri uyanarak uykudan

Mutluluk ve sevgiyle

Doyuran adama baktı.



Cami ışıkları yandı

Çocuğun gözlerini

İstemeyerek

Güneş doğana dek

Aydınlattı..



İki büyük minaresi vardı caminin.

Güvercinler gizlenmişti çatısına

Uyur mu onlar? Bilmiyorum.

Çıkan sesler horlamaydı sanki.



Ve çocuklar dinliyordu

Oturmuş çimenlere bu sesi.

İmam okumaya başladı ezanı.

Güvercinler,dalgalar,imam

İnanılmaz bir savaş verdiler.



Ayağa kalktı çocuklar

Solgun yüzlerinde tebessüm

Ve doğmuş olmanın pişmanlığı

Asileştirmişti onları açlık denilen adam.



Cami’ye davet ediyordu imam:

Yaşlı ihtiyarlar uyandı yataklarından,

Titreyen bedenleriyle çıktılar evden,

Cennet için verilen bir savaştı bu.



Tanrı rüzgar eliyle itti birini

Ve şahadet getirmeden öldü yaşlı adam.

Koştu çocuklar

İhtiyarı ayağa kaldırdılar,

İki polis arabalarıyla yaklaştılar.



Ve ihtiyar sayesinde ev buldular.

Hafif titreyen bedenleri ısındı nezarette

Birbirlerine baktılar uzun bir süre.

Karınları açtı

Ve dayanamayıp düştü yere içlerinden biri

Üfürdü kuvvetli nefesini Azrail

Ve inatla ayağa kalkıp bağırdı çocuk.



- Bir ihtiyar düşmüştü yere

Yardım ediyoruz

Allah rızası için,

Orada ölmesin diye

Evlatları ağlayıp,üzülmesin diye

Bizi merhametsiz mi sandınız beyler?

Bu dünyada pezevenk olacaksın

Üç beş kuruş avanta vereceksin

Sonra tüm kuralsızlıklara göz kapayacaklar.



Adın tinerci olmayacak

Yatacaksın en kıyak yatakta

Sarışın bir orospu kollarında.



İhtiyar morgdadır

Yaşı yetmişi geçmiş

Dirilteceksin onu ayağa

En genç olanını satacaksın

Yattığı yerde ölecek

Ve o zarif genç kadın

Hareketsiz ölünün başında,katil gibi duracak.



Kendi nefesinden korkacak

Girecek polisler.

Hıçkırarak bir kadın ağlıyor,

Olanlardan habersiz pezevenk

İhtiyar adamı görecek yatakta

Dili tutulacak oracıkta.



Sorguda olan yaşlı adam

Meleklere hesap verecek

Ve götürecekler cehenneme koymaya:



Selamlayacaklar:
Onun muhterem sakalı için

Şarapcı,tinerci ve katiller,

Ve elini öpecekler kim bilir.



Hayatlar,düşler

Gerçekler,yalanlar,umutlar

Ve yeni doğmuş günahlar dile gelecek

Konuşacaklar.

Ateşin sıcaklığı ve kadınların saçları

İçini ısıtacak ihtiyar adamın.

Kadın,çocuk ve meslek

Gözünden düşecek

Ve güzel olan birine göz koyacaktır.



Ölenin mirasıyla:

Beklide o zaman

Tok,asil ve adam gibi

Şu nalet dünya’da yaşayacağız

O zaman köprü altında yatmayacağız.



Suskun olan diğerleri

Baktılar birbirlerine

Sonra konuştu bir diğeri

- Biz bu yaşam’da

Fakir olduysak

Yinede sustuysak

Deniz kıyısında sabahladıysak

Yağmur kucaklayan duvarı tanımadıysak

Yinede mutlu olduysak

Gazetenizde ihtiyar katili olacaksak

Üstelik suçsuzsak

Düşündünüz mü beyler?

Kırılan yüreklerimizi?

Ya da satın aldığınız onurumuzu?

Dinlediniz mi türkülerimizi?

Anne ve baba özlemini?

Sıçrarken yerimizden yarı uykulu

Tecavüzcü adamların elinden kaçışımızı

Şu İstanbul denizine meteliksiz bakışımızı

Tuttuğumuz balığı çiğ ezen dişlerimizi

Yurt odalarında dövülen,sövülen kardeşlerimizi

Kaçarak soluğu yeni kapı garında alanları

Bunlar gördünüz mü?

Ki masumiyetimizi göresiniz..’’









Çocuklar dışarı çıktı

Suçsuz oldukları anlaşıldı.

Döndüklerinde çoğalmış çocuklar,

Ve bedenini satan orospular

Başlarını öne eğerek bunları selamladılar.



Oysa tanrı değildiler.

Ve aynı cami etrafında bir gün

Öldü içlerinden biri

Onca gün katil diyenler

En çokta imamlar, yaklaşmadılar.

Ve garipler mezarlığına gömdüler.

Ağladı arkadaşlarına çocuklar

Ve yine bağırdı içlerinden biri.

‘’ Hep beraber bağırın gençler

Dün açlıktan ölen kardeşler

Gök yüzünden bizi izlerler,

Ve inatla bizden

Yaşamamızı isterler…’’