"Boğulmadığım karanlıklarda sana yazmaya başlamak, ince bir düş kıyısında apansız uyanmak gibi. Gelmelerin o ince telaşı dert vermiyor gitmeler kadar bilirsin sende...Şu bizim çektiğimiz kocaman bir evhamdan öte sayılmıyor. Kan ter içinde sana uyanırken uykularım, yastık altı soğukluğu dolanıyor içimde. Dilim seni ne zaman misafir etse ağız dolusu kusuyorum adını. Her yanı dolduran tek başına birçokluğun adı oluşun, senin yanında sessiz bırakırken aslında biliyorum ki en büyük yoldaşımsın.

Düşümün canı terledi.(düş)tüm…Birde baktım ki düşlerim Yusuf-i kuyularda debeleniyor.Gecelerim öksürük vebalısı bir hasta gibi.Fısıltılar bile çığlık oluyor gece vardiyasında.
Her yan boğucu bir nefes darlığına gebe, vakti tamam ağırlıklarını taşıyor bedeninde.Yollar hep aynı menzile varıyor.
Sana…En çokta gecelerim, karanlıklarım, ağırlıklarım. Temize çekilmiş bir alın yazısıyla başlamak ilk sayfadan, mümkün müdür? Yada infiradının kollarında yeni rollere bürünmek.
Hangisi daha kolay…"


seni okumak güzel Nila..... sevgimle