Üst katta yaşayanların gürültüsünden patırtısından bıkmıştım,
Şimdi de evimin karşısındaki yol inşaatı başladı, inanamadım,
Onlarca kamyonla toprak getirilip yığıldı ve dozerler başladı,
Onu pekiştirmek için de hepsi üzerinde, dolaştıkça dolaştı...

Ben de zihnimi dolaştırıyorum, kalkıp nereye atayım kendimi,
Bulurum belki ilerleyen vakitte, başımı alıp gideceğim yeri,
Tilkinin dönüp dolaşıp geleceği yer kürkçü dükkanıdır ama,
Dükkanda hiç kürk kalmadı, hepsini saldım benden uzaklara...

Neyse, zihnimi dağıtmadan kendi işime bakmalıyım, onlar bekler,
Planı kafamda yapmış oldum, silip süpürme işi bu, gönül neyler,
İster ki bir hizmetçisi olsun, tutsun işlerin bir ucundan o da,
Bu şans bendeyken önce işleri sonra da kahveyi yaptırır bana...

Yavaş yavaş acele edip kendi işime bakayım ama onlar da zor,
Süpürge, silme, banyo-tuvalet temizliği, yemek; neyse ki o var,
Olmasa bile sağ olsun peynir-ekmek, o en güzel yemek bence de,
Boşuna dememiş atalarımız, acıkırsan eğer ekmek ve peynir ye...

Bu sözü nereden duyduğumu bilemiyorum ama mutlaka denmiştir,
Atalarımız konuşkanmış, ağzımızdan çıkan onlarca söylenmiştir,
’Canları sağ olsun!’ diyecektim ama o da yanlış bir dua olacaktır,
Doğrusunu buluncaya kadar da artık güneş ufukta kaybolacaktır...