Beynimdeki sokak köpekleriyle çok boğuştum
Olur olmaz zamanda köşe başlarında sırıttı dişler
Kaç kez vuruldum, kaç giyotinlere yattı sevgim
Gönlüm kurak çöllerde bir filiz deyip durdu
Bütün aradığı bir damla, yalnız bir damla yağmurdu

Adaklar adadım yüreğimde kaç bin gece
Mumlar yaktım sevda üstüne
Pembeye boyandı bulutlar
Gülleri okşadı damlalar kim bilir kaç şafak
Yanaklar diledim pembe, diri ve yumuşak

Bakışları kelebek kanadı hassaslığındaymış sevginin
Kendinden bile ürken bir ceylan
Somurtkan mevsimlerden kaçarmış hep
Gözleri gibi gören bir çift gözmüş bulamadığı
Bir de gülümseyen bir canan

Sevdanın gönüllere uzaklığı neydi ki derdim içten içe
Durduğum yerde bile yürümek mi kaderim
Sonra bir gün avuçlarıma dokundu beyaz bir kelebek
Perdeler çekildi sessizce
Bakan aradığım bir çift gözdü gülümseyerek

Sıcaklığımla sardım yüreğini, sevgimi sundum gözlerimle
Mevsimlerime bahar yazdım rengârenk
Sıyırıp attım karanlığı gecelerimden, laciverte boyadım
Hülyalarımı çıkardım rüyalarımdan
Kaybetmekten korktum, bir daha onsuz uyumadım

En olmadık zamanda aklıma düş, çekinme sevgili
Ben her şafak saatleri düne kurmayı öğrendim
Göçlerden bıkmış yüreğimi koydum avuçlarına
Var istediğini yap sevgili lakin
Bil ki avuçlarımdaki kelebeği gerçekten sevdim