ahmet’in her şeyi var
benim hiç bir şeyim yok...
bir iki kapılı
bir dört çarpı dört
boğazda var bir yalısı
beş on adette
arada başkalarıyla yatan nikahsız karısı...
ahmet çok pişkin
banka hesabı da bir o kadar kadar şişkin...
ben kazanırım yirmi beş
ahmet kazanır iki yüz yirmi beş
ben yerim yirmi altı
ahmet yer yüz yirmi altı...
benim birikir her ay bir borç
ahmet artırır doksan dokuz
kısmetlidir öküz oğlu öküz...
ben de var hep bir delikanlı fiyakası
ahmet ise siyasetin haysiyetsiz yalakası...
kimlere köpeklik etmedi ki
dil var iki karış
iktidarın peşinde rakipleriyle hep etti yarış...
kazandı
hep kazandı
doymadı hiç
verdiği komisyonlar
içi görülmeyen kara kazandı...
şimdi ahmet’in de hiç bir şeyi
benim de hiç bir şeyim yok...
ikimizde toprak olduk yokuz artık ikimizde yok...
benim üstüm açık başımda koca bir çınar
her gece gökte yıldızlar seyrisi
onun üstünü mermerlerle kapatmışlar
zor olacak ona bundan gerisi...
hasan mı ???
hani şu bir’i zor kazanan hasan.
ben yirmi beşe itiraz ederken
o bire etmedi...
tek bir satır
bir şiir yazmak bile
aklından geçmedi...
zaten onlar yaratmadı mı şu ahmet’i...
mademki ahmet’ler az
hasan’lar bu kadar çok
bu hikayede hasan olanlara vallahi yer bile yok...






ahad karacan...