8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1279
Okunma

sen giderken vurdu
senli depremler
kırılan fay hattı üzerinden
çöktün yüreğime, dokuz şiddetinde
yokluğunun felaketinde
yıkıldı şehirlerim...
yaralı sevdamı sardı kollarıyla
üşüyen ruhum
bitti
düşlerimin cesareti de..
derin bir sessizlikte
yağmalandı enkazlarım
oralarda bir yere
tanıdık bir çığlık düştü
ben
sustum
bir zaman boşluğunda
parçalara ayırdım an’ları
sığındığım ücra köşelerde
yokluğun
yokundayken...