Şehir mezarlıkları,
Erken Ölen’lerle dolu..
Ve Zamansız
Yokoluşlarla…

Ölüm gece olmalı,
En karanlık Zaman’da
Belli belirsiz, Zamanlı zamansız..
Anne kucağı kadar sıcak olmalı yüzü.

Yusuf’un atıldığı kuyu gibi karanlık
Zindan kadar soğuk ve dar olmalı.
Bir o kadar özgür,
Bir o kadar uzun yolculuk olmalı.

Amaçsız hayatım son bulsun!
Yol’dan çıkarsın beni ışıklar.
Şarap tortusu tadıyla dudakların
Ölüm dudaklarından gelsin.

Düşünemiyorum…
Çıkışı olmayan saçma sapan yollarda buldum kendimi hep.
Tek çıkış yolu belki de
Ölmek..

Üşüyorum!
Ölüm toprağı serpildi üzerime
Acı bile hissetmiyorum artık
Üzerimdeki paltom mu ısıtıyor
Yoksa Kan mı doldu yüreğime?
Isınıyorum…

Şimdi ilk defa içimde bir boşluk
Yok yok bu sefer Senin yokluğun değil!
İçim çekiliyor biliyorum..
Daha önce de olmuştu da
Ölüme saniye kala kurtulmuştum.

Duygularım da ölür mü?
Ben en çok onları öldürmek için ölüyorum.
Duygularımı yok etmek için kıyıyorum canıma.
Ruhum’da ölsün!

Hüzünlerimi en son sana bırakmıştım..
Senden çıkmadan önce!
Sana geldiğimden beri
Kendimi bulamıyorum.

Zamansızım!
Zaman-Sızım!
Şimdi ben de Zamansız gidiyorum..
Dar vakitte,
Karanlıkta
En çok sevdiğin gece de!
Belki gözlerin ışık olur toprağıma.

Adem ile Havva’dan beri yasaklıyız biz!
Ben o zamandan beri ilk defa Seni bu kadar sevdim..
Yüreğinin kuytusundan akıp, gidiyorum.
Son bir gücümle gülüşlerimi bırakıyorum.
İfadesiz fotoğraflarda!

Şimdi dopdolu her şey!
Ben bomboşum!
Bomboş gidiyorum,
Bomboş geldiğim gibi…

Yüreğine sığamadım o kadar büyüktüm ki..
Küçücük bedenimde, yüreğime sığmayan
Bir Ruh vardı!
Şimdi o da yok oluyor
Aklın almayacak bunu da biliyorum..

Bir intihar provası düzenledim yine.
Bu sefer başarılıyım.
Epey yol aldık!
Fail-i Meçhul duygularımın
Fail-i Belli ölümümle.
Yine kalakaldım orta yerde.
Yok oluyorum!

Nevin Akbulut
Altı-Haziran-İkiBinOnBir18:30