Gecenin rengi ölüm kokar
Nefesim kesilir,
Korkunun sesi cama vurduğunda
Şimdi kim anlar beni
Parça parça dağılıp
Dökülüyorum ömrümün ıssız sayfasına
Yaşadıklarım acıtırken canımı
Duyulur mu kanayan çığlığı yüreğimin
Gözyaşım düşüp toprakla tanışırken
Ölüme de gülümsüyorum ya..

İncinen neşemde çocuksu susuşlarım
Bir bulutun ağlamasına kaçan hayallerim
Balkondaki sardunyam gibi kuruyor her şey
Gözde umut,
Ellerimde sevgi,
Sesimdeki kekrelik
Sızısı düşüyor günlerimin
Yorgun bakışlarıma
Baktığım yerde vuruluyorum
Menekşe kokulu toprakla örtün
Bu yıkık,bu yaralı bedenimi..

Yüzüm gidipte gelmemelere dönük
Hicranımın rüzgarları okşuyor yanağımı
Soluk almam bile öylesine
Öylesine beklemelerim..

Yıldız olup dökülüyorum karanlığın koynunda
En güzel şarkılarla uğurlayın
Melodilerin tınında kaybolayım
Acılar tüketiyor beni..

Gecenin gözlerinde yangınlar çıkıyor
Parmaklarımda acılar büyüyor
İçimde dalgalanan kara bir okyanus
Tutmayın !
Ruhum kanatlanıyor
Kızgın küllerde yanarak…..