EL OLDU GİTTİ
.
Geçti gençlik çağım bozuldu tenim
Beni bir açayıp hal aldı gitti
Oğlanı everdim kız gelin ettim
Sanki bir yabancı el oldu gitti

Yanar be yüreğim ezelden yanar
Derdim tazelendi içerden kanar
Gözümdeki yaşlar oldu bir pınar
Özümden cevheri sel aldı gitti

Eleğim elemez kırıldı yabam
Boşa gitti bunca emeğim çabam
Göz nurlarım anam biride babam
Sonunda ayaksız sal aldı gitti

Lal oldu ağzımda konuşan dilim
Tutmuyor dizlerim büküldü belim
Kurudu fidanım kurudu dalım
Bağımı bahçemi yel aldı gitti

Halımı sormadı hiçbir yakınım
Kurudu damarım çekildi kanım
Pusulam bozuldu kaybettim yönüm
Beni bir çıkmaza yol aldı gitti

Haksız ikrarımdan geriye döndüm
Yaradanı sevdim hakka inandım
Düştüm bir sevdanın uduna yandım
Sevdiğimi üç beş pul aldı gitti

Metiniyim söz söylerim derince
Eşe dosta selam söylen varınca
Süleyman’a söz öğreten karınca
Tacını tahtını bir fil aldı gitti
.
Âşık METİNİ. 24.092010
Metin CANSIZ.