Bulutların kümesi komut verir gözbebeklerime
Çile ibriğinde boşalır çiğsellerim
Kader dudak büker onca gülüşe

Mavinin rahminde
Kısırlaşır güneş gün ortasında
Lisanı değişir gök gürültüsü bakıştan
Çakır ayazdır aşk bahçesinde üryan dolanan
Arınmalıyım bendelikten beni

Sahipsiz hisler ise
Kamçılar karanlığın sırtında loş ışıkları
Düş perçeminde gölgeler düşer aradım sıra
Besbeter avuntu yığılır cümle sözün cehresine
Umutlar batık her anlatımda
Dünüm bitap bu günden
Kime ne diyem

Ve
Boğum boğum hüzün barınır
Loğusadan çıkmış sıska belli gecede
Düşler kement atar mentol kokulu hislere
Rüzgârın uğultusu çığlığımda bertaraf
Ay avuntu içindeyken yıldız serpişir
Olduğu yerde kapaklanır çirefçe


Andavallı yürekte
Özlem minnette nasır bağlar
Varlığını gözlerimde berkitmek yeterli
Acının bergüzarını devşirmek
Çökertti beni kime ne diye bilirim ki