Aşk altı boş bir tastan, kanarak su içmektir
Yüreğin kan ağlasa, kahretmeyip gülmektir
Başa gelen her şeyi, mutlak birden bilmektir
Aşığa verdiği dert, pişirip erdirmektir

Aşıklar değil deli, belki bir çoğu veli
Onlardadır duygunun, en saf ve temiz seli
Yarden haber kuş sesi, bazen bir seher yeli
Aşığın tüm çektiği, haktan gelen vergidir

Her kalpte olmaz sevgi, o bir ezeli vergi
Hakiki aşıklara, birdir övgü ve yergi
Onlar her dem canını, maşuka eder sergi
Aşığın gözyaşları, sıdkına bir delildir

Yunus kara bir tas der, sevgi girmeyen kalbe
Aşık gönül naz eder, her şeyi duyan Rabbe
Onun damla göz yaşı, pahasız altın habbe
Aşkın ciğer sızısı, cemalin hasretidir

Seven hiç uslanır mı? aşkı değil lüzumsuz
Aşığın günü geçmez, dertsiz ve de hüzünsüz
Burası hasret yurdu, yok bir vuslat düğümsüz
Sonunda biter bir gün, aşığın tüm çilesi

Herkes düşmez bu derde, bu bir takdir ezelde
Gezer titrek yürekle, gönlü nazlı güzelde
Bilmez kimse derdi ne, o da yazar gazelde
Ruhunda çağlayandır, aşıkların göz yaşı

O hep Allah dan diler, gönlündeki muradı
Geçmiş fani lezzetten, Haktır asıl muradı
Yarinin didarıdır, aşık kulun muradı
Ölmeyen aşık olmak, Zaravi nin muradı


Zaravi (Kamil KAYA)