BANA YARIMIŞ BAHDAVAR DİYORLAR

Ne şah dizdim nede açtım başını
Ben ele yarımış bahdavaram ki
kimse bilmez o kar yağan kışını
Ben ele yarımış bahdavaram ki

Hoş günü olana nazar deymesin
Kader bir gözünü sana eymesin
Gölgemi yırtanlar sorar eymisin
Ben ele yarımış bahdavaram ki

İçimde söylenmez sözüm sırım var
Konuşursam riya yalan hırım var
Bilmem o dünyada nasıl yerim var
Ben ele yarımış bahdavaram ki

Benim bu anlımın ne karası var
Aç bak bu bağrıma dil yarası var
Bitti bak ömrümün az yarısı var
Ben ele yarımış bahdavaram ki

Bestiye diller dost herp edenim var
Amanet yaşayan bir bedenim var
Özüm gurbet elde viran elim var
Ben ele yarımış bahdavaram ki

BESDİ CE

BAHDAVAR KARŞIKİ SENİN NASIL OLDUĞUNU BİLMEZ SANA ÖZENİR

Şiirde şah kars yöresinde yeni gelinin
odasına çıta üzerine meyve bezerler
gelin damattan başkası bozamaz o meyve ağacını