6
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1183
Okunma
Eğer sevebilseydi gözlerin, bedenin tazelenir, kanatlanırdı düşlerin. Attığın her adım..seni sevgiye,umuda, götürürdü. Hayatın diğer yüzünü tanırdın. Hayatı ıskalamazdın.
Uzak diyarların oğluydun
Yüce dağların kartalı
Güçlüydün ya..güçlü olmasına
Göğünü yitirmiş bir bulut gibi
Savruluyordun ufuklarda
Her seferinde bir parçasını yitirdiğin
Yamalı bir bohça gibiydi ömrün
Yırtıldıkça hayallerin, kanadı sözlerin.
Farkındaydım
Farkındaydın
Sevemiyordu gözlerin.
Kumdan kaleleri yıkılmış bir çocuğun
Yürek boşluğu nasıl dolabilirdi?
Ah!
Kaldırımların dili olsaydı da
Anlatsaydı..
Soğuk kış gecelerinin kimsesizliğini
Üşümüşlüğünü sol yanının
Ve..
Titreyişini ellerinin, ekmeğe uzanırken.
Şefkate olan susuzluğunu giderebilseydi
Ayak sesleri..
Böyle boş gözlerle bakmazdın hayatın ellerine.
Bilirim!
Kolay kapanmayacak yaraların
Ve asla tam olmayacak mutlulukların
Bir yanın hep eksik kalacak.
Gülümserken bile..
Buruk ve acı bir tebessüm olacak dudağında
Tüm yaşanmışlıklara inat kalkacaksın ayağa
Attığın hiç bir adım seni sevgiye götürmeyecek
Aklına gelecek terk edilişin,acıların,gözyaşların
Diyeceksin ki,sevmek mi?
Bir daha asla!
dil-ruba 26 Mayıs 2011 Perşembe 16:50
5.0
100% (7)