61
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
3552
Okunma

Gidenin ardından ağlamak mı gerek, yoksa umudu tüketmeden beklemek mi, hangisi daha zor? Munzur’un oğlu nerdeysen dön gel lütfen, sende bırakma!!!
"MANEVİ KARDEŞİMİN SAĞ DÖNMESİ İÇİN HEPİNİZİN DUASINA İHTİYAÇIM VAR DOSTLAR, LÜTFEN DUALARINIZI ESİRGEMEYİN"
Seninle kavlimiz vardı hey can,
El ele Munzur’a çıkacaktık,
Coşkuyla akan nehrin kenarına,
İki sandalye atıp kafaları bulacaktık,
Marşlar, türküler söyleyip içimizdeki
Militanlığı beyan edip, deşifre olacaktık,
El ele, kol kola zılgıtlarla halaylar çekip,
Özgürlüğe kulaç atacaktık,
Hadi! Duy yüreğimin sesini;
Yırt karanlığın belirsiz perdesini,
Neredeysen çık gel Allah aşkına.
Günler geçmek bilmiyor, umut ışığı yanıp sönüyor,
Belirsizlik hançeri yüreğimi buruyor,
Tüketme umutları, çıkar üstündeki kirli urbaları,
Yönünü çevir Düzgün babaya,
Sırtını daya Munzur’un doruklarına,
Yıldızlara el sallayıp dostlukla uğurla,
Bir alaca şafağın mağrurluğunda,
Neredeysen çık gel Allah aşkına.
Bir çıkmazın eşiğine, başımı koyduğum anda,
Bana elini uzattın kardeşçe, dostça,
Seninle dertleri deşip, yaralara tuz bastık,
O günden sonra; ablandım sende bana kardeş.
Çoğu zaman seninle güneşin kızıllığını görüp,
Kardeşçe omuz omuza verip, yeni güne merhaba dedik,
Zaten yaralıyım! Çaresizlikle yıkma, tutmuyor elim, ayağım,
Tüm dostların, can yoldaşların, ailen,
Tek yürek olmuş yolunu gözlüyor.
Yokluğunla cezalandırma, faili meçhullükten çık,
Neredeysen çık gel Allah aşkına.
ASMEROZ-62
GÜLŞEN POLAT
26.5.2011/BURSA
5.0
100% (41)