-Aldanış değildir çoğu susmak...-

Bir çiçeğin adısın, bilmediğim bir çiçeğin adı
Ne zaman tarif etmeye kalksam seni
Eksik kalıyorsun , ağlıyorsun ben yanında olmadan
Yanağım yaşlarına hasret kalıyor o zaman
Kuruyorum festivallerinde baharın, soluyorum
Seni düşünüp o vakit soylu sevişlerim ardınca
Kiralık paketinden çekiveriyorum bir dal cigara

Ben seni kitaplarımdan çok seviyorum, biliyor musun
İlk defa böyle, ilk defa aşk ile birine bağlanıp da
Onun hasretiyle sabahları hep zor ediyorum
Bu yüzden hiç kimseye benzetemiyorum seni
Hiçbir çiçeğide sana layık göremiyorum sevgilim
Ne zaman bir çiçek ile yanına koşsam
Biliyorum ki solacak, oysa ben senin yaşamanı istiyorum

Sen elimle kazdığım çukurlardan bana kalan lekelerde
Bilinmeyen sanatçıların o gizemli sesini dinler gibi
Hindistan’da yıkayıveriyorsun yüreğimin tüm kirlerini
Sonra çuhaya seriveriyorsun pamuk ellerinle o vakit
Tenini kuzguncuk susamalarına emanet edince o lahit
Neye benzetsem eksik kalıyor kelepçemi çözen yüzün
Bu yüzden lahitte akitimi biliyorum, terkediyor beni hüzün

Gemilerin ıslığında İstanbul’a varıyorum her gün
Oysa ayaklarım sahilde bekleşiyor bayram çocukları gibi
Hayaldir yine, bilirsin çok hayal kurarım perestliğimde
En bildiğim şehirde, sokak sokak dolaşıyorum seninle
Mazur göreceğini biliyorum beni, gitmiyorsun yanımdan
Gözlerinden bir türkü dinliyorum yaslanırken omzuma
Mavi bir ateş oluyor çakmağın, ellerin değiyor dudağıma

Tropikal kokusunda baygın düşüyorum o an teninin
İlahi bir medet olurken bende bembeyaz ellerin
Okşuyorsun o an yüreğimi severken yüreğin
Ben berduşt, ben aşkında olmuşken sersem bir kuş
Eline alıyorsun ilk defa yanımda, ilk defa gitarını
Yıllardır dokunmadığın tellerinde bana okutuyorsun şarkını
Şiirime gün düşüveriyorsun, ıslatıveriyorum pembe yanaklarını

O vakit tahayyülüm kesiliveriyor bi kapı zili ile ansızın
Tüm çiçekleri önüne seriyorum kalkarken yanından
Kitaplarıma, kitaplarıma küfrediyorum raflara bakmaksızın
Kapıyı açıveriyorum, sen değilsin gelen, sen değil
Susuyorum beklerken geleni bundan alınmaksızın
Sana iğilmiş mısralarıyla çocukça düşüveriyorum ardına
Gelenin yüzünü görüp, ona hoşgeldin deyiverdikten sonra

Oturup düşünüyorum, düşünüveriyorum yine defalarca
Ben sana bir çiçeğin adını dahi bulamamışken bunca zaman
Gelmende önemli arz etmiyor aslında, anlıyorum
Kiralık düşlerinde son cigaramı yakarken seni düşünüp
Soylu bir öpücük konduveriyorum sana hasretliğimde
Gereği olmadığını iyi biliyorum, artık ne çiçekleri ne de
Uğruna yıllarımı verdiğim kitapları çok seviyorum
Ben şimdi yalnız; çiçeksiz,hayalsiz ve de kitapsız seni seviyorum.