Buram buram kokan bir gül bahçesinde gezinmek gibi
Kör şafaklarda beyazları temizlemek
En güzel goncanın yaprakları arasında
Her yeni güne yeniden doğmak
Gözlerinde ışıklarla mutluluğu dilemektir seni uzaktan sevmek

Toplayıp gün ışığını gözlerime
Serpmek için bakışlarını büyük bir sabırla beklemek
Hem bakmaktır karanlıklara hem seni orada görmektir
Hayalini koyup bütün pencerelere
Saçlarına dokunmaktır seni uzaktan sevmek

Aslında adı konmamış aşktır yokluğun arasında
Varlığa teslimiyettir her gece
Hayali somutlaştırıp saçlarında gezmek
İki ah! ın arasına yüzünü koyup
Seyretmektir seni uzaktan sevmek

Seni uzaktan sevmek hasrettir
Zulümdür, yaşarken ölümdür
Duadır, dilektir, her defasında yeniden bulunan bir kayboluş
Sonsuz bir bekleyişe bakıp uzaklardan her şeye rağmen
Gülümseyebilmektir seni uzaktan sevmek

Umut tohumları ekmektir yüreğe tane tane
Bir sahilde ıslak ayaklarla dolaşmak
Dalgaların seslerine düşüp kaybolmaktır
Uzanan bir el görüp sımsıcak
Tutunabilmektir seni uzaktan sevmek

Dağlar dikilse yollara, denizler serilse
Dikenler içimin her yanı delse, kanasam zerre zerre
Vazgeçilmez bir ısrarla bakışlarına dokunabilmektir
Göğüs kafesimin tam ortasına koyabilmektir can pahasına
Orada bulabilmek ve okşayabilmektir seni uzaktan sevmek

Gecenin ufuk çizgisine seni yazmaktır
Bir bankta başını dizime koyabilmektir seni uzaktan sevmek
Nereye gidersen git
Nefesini hissedip en sıcak, soğuk her anında
Seni sensiz yaşayabilmektir seni uzaktan sevmek