BİR FİNCAN KAHVE

Bir fincan kahve bir bardak su bahane
Dostlar muhabbet etsin diye.
Acı bir kahve dostla bir meze,
Eşle bir hatıra
Boşla bir fal olur tadı acıda olsa.
Yollar çizer, kimisi kapalı kimisi açık
Yürekleri kabartır, nazarları anlatır
Ballandırır acı kahveyi hâlbuki bir fincan dibidir.
Dostla yâd edilir geçmiş bir anıyı şimdiki zamanda anmak
Geçmişe gidilir tekrarlanır aynı hatıralar
Hızla gelir düşte ki anılar ve bu zamana dayanır dostla muhabbet
Bir acı kahve içimi kadar.
İlk kahveyi anlatır bizim hatun
Bana verilmişliğin ardından
Aynı mutluluğu yaşarcasına
İçinde tuz bir de kahvenin acısı
Bir yudumda içilmiştir kızaran yüzün almıştır kahverengini
Ardından yarım bardak su gideremez acısını
Şimdinin tatlı hatırası tebessümü kalır
Bir de boş fincanı.
Yaşlanmışlık bizdedir yüzümüzde okunur falımız
Alın çizgimizde okunur hatıralarımız
Sadece tadı kalmıştır acı kahvenin
Konuşmak azalmış
Bakışlar anlatır bizden genç kalan hatıraları
Ve bakışlar içer acı kahvesini
Dilediğinde.

Şimdi bizler bir dost bir eş bir boş olduk
Zaman yaşlandırmış bizleri, anılar fallara karışmış
Dostlar fincanın içinde acılar hatıralarda yudumlanırken
Yolun sonuna gelinmiş.
Falcının dediği gibi sonu görünmez bir yol
Toprak altımı üstümü bilinmezlik
Ve ebedi yalnızlık içinde
İçtiğim kahvenin bensizliği gibi…..
Şimdi beni ararsan,
acı kahvelerde bir hatırada
Rengi solmuş bir albümde
Beni anımsatan özlediğin yerdeyim.
Şimdi acı gelecektir bir fincan acı kahve…. M.ali tanrıverdi 07.09.2009