………………………………………………………………………………………………………………………………….
OLUR

Aciz gönlüm ne yaşarsın dünyada
Bir arının gülden dermiş balı var
Öten bülbül neyin var ki devada
Bir goncanın has kokulu gülü var

Dengede tut solun ile sağını
Örümcekler örtmektedir ağını
Otun dahi çıkarırlar yağını
Bir böceğin ipek olmuş teli var

Gel boş gezme şu ömrün çağında
Bağban isen sadık çalış bağında
Ne hünerin şu sînenin dağında
Bir ağacın meyve veren dalı var

Havada sis nice yerler kaplıyor
Bir billur cam örenciyi kaplıyor
Bir sert koza kaplumbağa saklıyor
Bir yılanın cevher olan pulu var

Turnaların bir hoş olur oyunu
Yarasanın gören var mı tuyunu
Sen Rahmanî güzel eyle huyunu
Papağanın sesi gibi dili var

……………………………….
Aşık Rahmani-3-
………………………………...
1942 - 25 Ekim 1993. Erzurum’da doğdu. Asıl adı Ali Çırçır’dır. İlkokulu Erzurum’da okudu. Küçük yaşlardan itibaren aşıklık geleneği ve şiirlere ilgilenmeye başladı. Aynı dönemlerde bağlama çalmayı öğrendi.

Önceleri usta malı türküler söylenen Aşık Rahmani, yaklaşık 23 yaşından sonra kendi şiirlerini seslendirmeye yöneldi.

Uzun yıllar Atatürk Üniversitesi bünyesinde çalıştıktan sonra emekli oldu.

Yöresinde duyulmaya ve tanınmaya başladıktan sonra Türkiye’nin başka bölgelerine de gitti. Konya Aşıklar Bayramına bazı aralıklarla katılan Aşık Rahmani, özellikle leb değmez dalındaki atışmalarda başarılı oldu.

Şiirlerinin bir bölümü »Okul Şiirleri« adıyla yayınladı. Çeşitli yarışmalarda ödüller alan Aşık Rahmani, ayrıca Kültür Bakanlığı tarafından açılan bir yarışmada »Öğütler Destesi« (1988) adlı kitabıyla üçüncü oldu.

Aşık Rahmani Konya Aşıklar Bayramına katılmak üzere giderken, bindiği otobüsün yolu Erzincan yakınlarında kesildi ve burada öldürüldü.
KAYNAK:© BeKa Sitesi
……………………………………………………………………………………………………………………………….
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-175-)(-)(-)(

Deli gönül gençliğine güvenme
Şu Dünya’nın türlü türlü hal’ı var
Gördüklerin birer hayal avunma
Doğan kadar her gün bir de ölü var

Bu sebeple yaşantını düzenle
Her şey akıllıca hesap mizanla
İyi geçin ecir,sevap yazanla
Diyor musun ölenlerin malı var

Sevdiği peşinde gidip ardından
Ayrı kalıp sılasından yurdundan
Düçar olup böyle gönül derdinden
Şeyda olmuş çok Allahın kulu var

Sırrı çoktur esma ile hüsna’nın
Kıymeti büyüktür elbet mennanın
Bilmezmisin saat denen nesnenin
Hayat veren bataryası, pili var

Kalpte sevgi ile doğan köşklerin
Doyumsuz haz ile olan meşklerin
Bu Dünya’da kavuşmayan aşkların
Arasında kocaman bir çalı var

Şu gönül dinlenir tüm seherlerde
Yar avare gezer bilsen nerlerde
Arkan olsun derler köylük yerlerde
Her ağacın ne kadar çok dalı var

Her şey Hâk’tan gelir görelim neyler
Eylerse mutlaka güzellik eyler
Bazısı derdini dil ilen söyler
Lüzumsuz’un sazında da teli var

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz