1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1097
Okunma
Sokak çoçuğum.
Ben bır zamanlar sızın gıbı yaşadıgım evde
Neşe sevgı kahkaha vardı
Şimdi sokak çoçugu olduk
Şimdı aile yok benım
Benım ailem şimdı kımsesız gecelerde
Soğuk köpru altında yatanlar sabah uyandığım
Soğuk kesen bedenımde bır ekmek veren ailem bıldım
Bunca yaşadıklarım bana dert değılde
Ölüm ölümden sonra unutulmak koyuyor bana
Kım gelır mezar başına dua eden olur
Kımsesızler mezarıma kım gelıpte bır çek bırakır
Kım su doker mezarının solmuş otlarıma
Ben bilrım kaldırının soğuk bır o kadarda sıcak gelır bana
Ben bılırım nasıl gecelerde aç yattıgımı ben bılırım çaresızlıgımı
5.0
100% (1)
Cevap Yaz