Seni öylesine sevdim ki liselim
sevgilim,
gözlerimden yüregime öyle
bir yol buldun ki
geri dönüşü mümkün olmayan,
işte seni böyle
sevdim liselim susarken,
hani dalardı ya gözlerimiz
çoğu kez derince
bir yerlere doğru
işte o zaman ortak
aynı şeyleri mi düşünürdük
bilmem ama,
bildigim ve inandığım bir
gerçek vardı ki o da
gözyaşlarımızın aynı
sıcaklığı taşımasıydı.
Yalan gerçek sevda diye sığındık
umutların gölgesine,
inandık sevdalı dalğın bakışlara
kaçamak tı bakışlarımız
ürkek kuşlar gibi..
İşte böyle sevmiştik
birbirimizi liselim,
sevda demiş bağlanmıştık,
birbirimize ölürcesine
her an canımız yolumuza fedaydı.
Öylesine doluyduk ve öylesine
bütünleşmiştik ki birbirimizle,
ve öylesine konuşmadan
yaşıyorduk bu aşkı,
uyanmak istemedigim
bu derin ruyayı
yalnız benmi görüyordum
bilmem ama,
uyandığım da o gün gelmiş
sen veda ediyordun liselim,
gözlerime bile bakmadan,
oysa o gün ölüme uyanmışım....


23/04/1988/Kartal/İST.