6
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
955
Okunma
Ruhumu içime dolayan suskunluk, yıkık yollar gibi bakma gözlerime.
Virane eriyor buz gibi ayaz kesen yüreğimde, yalnızdan daha yalnız bir ıssızlıkla üşüyorum.
Kalemim, kâğıdım, dilim, elim… Ölü topraklar gibi serpiliyor hislerime…
Ruhumu yüreğine dolayan hissizlik, ne olur bakma gözlerime…
Gözlerim gözlerinde solar, ruhum büsbütün sensizlik girdabında…
Bile bile sensizliğin kor elbisesini giydim kefen niyetine bedenime.
Ruhumu sende bıraktım içimde kupkuru güzle ayrılıyorum simsiyah bir geceye.
5.0
100% (6)