ne zaman yağmur yağsa
garip bir hüzün sarar benliğimi
ne zaman seni hatırlasam
kirpiklerimden çiy damlar sel misali
ne zaman senli bir an takılsa aklıma
bağrımda bir sancı başlar
ayrılık zor unutulmaksa kor insana yar


biz seninle nerde anlaşamadık yar
iki gözü kör olsun ahde namertlik edenin
biz seninle neyi paylaşamadık yar
hani şunun şurasında hayat dediğin
altı üstü üç günlük bir kördüğüm
biz seninle neden ayrı düştük yar


günlerden herhangi bir gündü
alacası karanlığa dayanan öylesi bir gün
şimdi hatırlıyorumda
tıpkı bugünki gibi yağmur mevsimiydi
nasıl başladı neden bitti değermiydi
bildiğim bir şey var
insan alın yazısını yaşar
başımda dağılmayan bir efkar
ayrılık zor unutulmaksa kor insana yar


bir fincan kahvenin sözde kırk yıl hatırı var
şayet takılırsa aklına bir hayal
ve gelirse gözünün önüne bizli anılar
rüzgara fısılda bilki kulaklarım çınlar
ayrılık zor unutulmaksa kor insana yar

unutulmak kor insana yar