Gönül gözüyle görüp seni öyle sevdim ben,
Cennet’ti dünya bana seninle beraberken.
Şimdi dünyam karanlık, her yer bana Cehennem.
Söyle: hangi mevsimde dönecektin bana sen…

Bir an ayrılık bile bana acı verirdi,
Gözünden bir yaş düşse o an kalbim erirdi…
Kem gözden naz değdi, araya yıllar girdi,
Söyle: hangi mevsimde dönecektin bana sen…

Yorgun artık bedenim, tükeniyor mecalim.
Şu dünyadan gitmeden seni son kez görseydim.
Sevdi seni bu kâlbim, diyemem sana zalim,
Söyle: hangi mevsimde dönecektin bana sen…

Çoktan geçti baharlar, yazlar sona ermekte,
Son durak denen yere ramak kaldı belki de…
Geçip biten her mevsim bunu haber vermekte,
Söyle: hangi mevsimde dönecektin bana sen

Hasret bir törpü gibi ömrümü törpülerken,
Seneler geçip gitti, daha vakit var derken.
Takvimdeki son yaprak, bugün koptu yerinden,
Söyle, hangi mevsimde dönecektin bana sen?

10.7.2010
Erman Ulusoy /Kırklareli