Bismillahla doğmuşum, çağ isyana gebeyken
Ben anamın rahminde “sıla” yazdım ÜLKÜ’mü.
Kundak diye bayrağa sarılmışım bebeyken
Seccademin üstüne “çile” yazdım ÜLKÜ’mü.


Türk demişim ilk önce, doldurmadan yaşımı
Koca ninem duayla sıvazlamış başımı
”Kürşad” girmiş rüyama, “Bozkurt” bölmüş düşümü
Oğuz’ da yirmi dört boy; kola yazdım ÜLKÜ’mü.


Dört yaşında bozkurdu çakmışım parmağıma
İlkokulda “Ata”mı, kazmışım dimağıma
Düşlediğim suları, katmışım ırmağıma
”Sakarya”ya, “Hazar”a, “Nil”e yazdım ÜLKÜ’mü.


On yaşımda terörün duvarına siyerek
On dördümde ilk kavga, ‘bayrak inmez’ diyerek
On yedimde aşk ile yaralandı bu yürek
Yârin hilâl kaşına, deleyazdım ÜLKÜ’mü.


O yârin makamına “Balım Sultan” demişim
”Alparslan”ca gönlüme “Selcen” gürüldemişim
Alnıma yazılanı doğarken ödemişim
Ağaçlara, yaprağa, dala yazdım ÜLKÜ’mü.


Davama adamışım gönül denen tek/taşı
“Mevlana”ya dönmüşüm kucaklayıp “Bektaş”ı
“Atsız”ın su içtiği göldeki dilek taşı
Suya, toprağa, taşa, çöle yazdım ÜLKÜ’mü.


“Hoca Ahmed Yesevi” deryasında debiyim
Ben “Süleyman Özmen”im, bir demir leblebiyim
”İmamoğlu Yusuf”un yirmi yaşı gibiyim
Şehitlerin kanıyla dile yazdım ÜLKÜ’mü.


“Ali Bülent Orkan”ım, her dem mehtaba vuran
Kâh “Cengiz Baktemur”um yokluğu kalbe kıran
Kâh “Pehlivanoğlu”yum, kâh Ruhi Kılıçkıran
Caddelere, bulvara, yola yazdım ÜLKÜ’mü.


Unutursam namerdim ben “Cevdet Karakaş”ı
“Ahmet Kerse” deyince durmaz gözümün yaşı
Hani “Dursun Önkuzu”m, “Esen/dağ”ım dağbaşı
Gözlerimden dökülen sele yazdım ÜLKÜ’mü.


Hani “Selçuk Duracık” şehitlerin ilbeyi
Gönül tarif edemez “Velican” ağa/beyi
Bana miras koydular ülkü denen gayeyi
Ben her gece uyurken yele yazdım ÜLKÜ’mü.


Ben ki Vahapzade’yim; Aytmatovla sözlüyüm,
Ben ki Arif Nihat’ım; Şehriyar’da gizliyim,
Ben ki Abdulvahap’ım; Gavurdağı gözlüyüm;
Ufkumun surlarına “kale” yazdım ÜLKÜ’mü.


Kızıl Elma benizli Gökalp yüzlü beşeri
Umuduma mıhladım Ağam “Dündar Taşer”i
”Seyyid Ahmed Arvasi” sevdamızın düş eri
“Taptuk”un dergahına köle yazdım ÜLKÜ’mü.


“Gün Sazak”ın ülküsü, alnımıza yazılı
Ellerine eğilip öpsem “Necip Fazıl”ı
Deli gönlüm firari militanım azılı
Dede Korkut indinde bula/yazdım ÜLKÜ’mü.


“Galip Erdem”, “Akçura” ölür mü hiç, baki’ler
”Dilaver Cebeci”ler, “Yavuz Bülent Bakiler”
”Gaspıralı”lar bize şerbet veren sâkiler
Şerbetledim kanımla bala yazdım ÜLKÜ’mü.


Bakü’m diye bellerim “Elçibey”in yârini
”Şeyh Şamil”den almışım gözlerimin ferini
Hazırlattım Musul’ un, Trablus’un yerini
Turan Coğrafyamdaki ile yazdım ÜLKÜ’mü.


Karakoç izindeyim, Cebeci düşündeyim
Niyazi Yıldırımların bin yıldır peşindeyim,
Çobanoğlu közünde, Reyhan ateşindeyim
Bağlamaya, mızraba, tele yazdım ÜLKÜ’mü.


Gül dalıydık çiğnendik, aşk eriydik doğrandık
Yağız ata binmeyi “Mete Han”dan öğrendik
Bozkurt bakışlılardık, çakallardan iğrendik
Anarşiste sed çektim, bela yazdım ÜLKÜ’mü.


Destanlar döktürmüşüm, uluyorken Bozkurdum
Malazgirtle dünyaya ben mührümü vurdurdum
"Devlet"i baba bildim, Ana/dolu özyurdum
"Akşemsettin" döşünde bileyazdım ÜLKÜ’mü"


Âleme nizâm diye, gök/yüzünden kopmuşuz
“Serdengeçti” gönlümle yıldızları kırpmışız
”Başbuğ” Hazretlerinin ellerinden öpmüşüz
O mübarek zatlara kula yazdım ÜLKÜ’mü


“Elif” diye başladım, “Vav” halinle bende/sin
“Ayın-Şin-Kaf” gönlüme, yerleşmişsin, tende/sin
“Mim”e sordum nerdesin, “Haş”a sordum bende/sin
“Lamelif”te, “Cim”desin, “Dal”a yazdım ÜLKÜ’mü


“Hattab Oğlu Ömer”iz, “Osman”a sevdalıyız
“Ebabekir”ce Sıddık, “Şah-ı Merdan Ali”yiz
”Hasan”ız, “Hüseyin”iz, “PEYGAMBER”in gülüyüz
Çiçeklerin içinde güle yazdım ÜLKÜ’mü


HANÇERÎ’yem ölürsem yazdığımı yazsınlar
Mezarım dokuz ışık, hilâl ile çizsinler
Ülkü Ocakları’nın eşiğine kazsınlar
Bayrağımın rengine ala yazdım ÜLKÜ’mü
Şerbetledim kanımla, bala yazdım ÜLKÜmü
Ben her gece uyurken yele yazdım ÜLKÜ’mü.


#Hançerî | Mayıs ‘11