Kapının aralığından boşlukta sallanan ayakları görünür,
Boynuna geçirdiği acep neyin ilmeğidir.
İleri geri sallanırken usul, usul bedeni ritmik biçimde,
Biraz geride durur, ayaklarının altından az önce kaydığı tabure.
Bu gece kendini asmıştır sensiz düşlerim.
Usul, usul kapıyı aralarım ve ıssız kalırım.
Günün dingin saatlerinde bir sensizlik ırgalar bedenimi,
Söker yüreğimi taa derinden.
Dalga, dalga yayılır sevdan,
Ağır gelir hasretin bir önceki seferinden.
Yine arsız, arsız güler kader bakarken göz bebeklerime,
Bir zaferi kazanmışçasına ayrılığı yakıştırır bize…
Üstümdeki yorganı açarken uçar sıcak düşlerim.
Buz tutar çatlar yarılır bedenim.
Gün öğleye kavuşurken telaşlı adımlarla,
Ruhum yalnızlığa hazırlanır,
Yine zaman hasret akşamlarına hızlanır.
VE…
Ben seni yine ölesiye özlerim.
Akşamla birlikte içimde bir adam ölür.
VE…
Yüreğimde en kuytu bir yere gömülür…