Anlıktı
Gölgesi doğdu seherde
Peçesiyle kapanmış goncanın
Önce boynu bükük ufak bir daldı
Gölge yapmış düşmüş yüzüm üstüne
Huzmeden süzülen yetilerime...
Sıcaktı...



Sustum
Derin değdi
Dergâhını kurmuştu usa
Melül duruşu benzedi aya
Akıntı olmuştu çehrede suyla...
Duruydu...




Dinledim
Kurumuş dalın eteğinde
Kırılgan endamıyla ziya bulmuştu yürek
Esinti vurmuştu kulaklarıma
İncecik bir ezgiydi akışlarıyla
Duru ve kırmızı yakıştı...
Haykırıştı dalında...
Tomurcuk endamıyla
Zarifti...




Doğruldum
Destursuz sehere doğan
Güzide bir gülüşle
İklimimde can buluş
Nadide bir dokunuş
Kıvrımları nazenin
Gölgesi gözlerimde
Derindi ....




Tuttum
Ellerimle dokundum
Ruhla ilinti kurdum
Kırılgan bedenine
Bir nebze serin suyla
Ve içli bir bakışla
Dokundum...



Sevdim
Tüm sevecenliğimle,
Hülasa bir kelamla
Seslendim canım diye
Var olanı hiç sayıp
Vefasına aldanıp
Füsunkârsın diyerek
Zihnime ilmek ilmek
İşledim...



Koktu
Daha körpecik gonca
Tutunca avucumda
Bir miktar koku kaldı
Yüreğe salındı
Serindi...



Sızlandım.
Dikeniydi kanatan
İtibarı gül sayesinde
Oysa diken goncanın gölgesinde
Acıtmıştı...



Kanmıştım
Aldanış eşliğinde
Gafil yakalanmıştım
Seherde cevher diye
Duruşa aldanışım
Kanla mana bulmuştu usum
Ve aldanışım ve susum..
Dokundu...


Bir dudak payı öptüm
Ve sonrası yok
Suskunum
Ve sükûtum...