0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1543
Okunma
Sensizliğe açılır her kapı,
Sensizliği kapatır yüzüme.
Gecenin karanlık cehenneminde,
Sensizlik yakar bedenimi.
Sensizlikten kurumuş, kavrulmuş yüreğim,
Bir damla sana muhtaç…
Bembeyaz bir papatya tarlasıyken yüreğim,
Şimdi ot bile bitmeyen çöle döndü sensizlikten…
Gecelerim gün gibi aydınlıkken,
Şimdi gündüzleri ışığına muhtaç gözlerim,
Dört bir yanda parıltını arıyor,
Çıkabilmek için bu korkunç sensizlikten…
Gel artık yalvarırım,
Kurtar beni bu cehennemden,
Kapansın artık sensizliğe açılan kapılar,
Aydınlansın tekrar gecelerim,
Sana ulaştırsın beni her yol,
Gel artık yalvarırım,
Bitsin bu sensizlik,
Filizlensin tekrar papatyalarım…
ertan kalay
