Derinlerde sızlayan birşeyler var..
Eksik olan bir parça,
Güneş doğmayı unutmuş sanki..
Çiçekler güneşe küsüp,açmaktan vazgeçmiş..
Senden sonra bende Dünya’ya küsmeyi seçtim..
Eskisi gibi içten gülmüyorum,
Gülücüklerimle etrafı aydınlatmıyorum..
Sadece susuyorum..
Kendi içimde sensizlikle savaşıyorum..
Sonu belli olmayan bu savaşta,umutsuzca bocalıyorum..

Ve kendimi bulmaya çalışıyorum..
Karanlık ıssız bir tenhada,
Bir umut,bir aydınlık arıyorum..
Eskisi gibi değilim artık..
Gözyaşı dökemiyorum,
Feryat edemiyorum..
Sadece susuyorum..
Kendi içimde,
Kendi acılarımla kıvranıyorum..
Herşeyden habersiz,
Bir tek seni bekliyorum..
Gün geçtikçe umudumu yitirsemde,
Yine bıkmadan..
Sensizlikle boğuşuyorum..!!!

((Cafer Vural--Cansu Doğan))