hayrettin taylan


Tin katının ten penceresi sen
Aşk alfabesinin aşk harfi ben
başladığı yerde başlayamayan sevdanın sonuyuz
K/ülfetin önüne b/endini kuran senli düşler ırmağıyız
koruna düş , harına duş ,varına hoş olma ummanlarıyız
Islanmak ve uslanmak için algılarımıza kadar dalgalanıyor uz
Henüz aynı metinde büyümedi vuslatımızın ilk tümcesi
Henüz aynı tende bin olmadı yaşayacaklarımızın sıfır noktası
Henüzden önceleri tümleyen kalakalışın içsel mimarıyız
Senli olmanın katlarını yüceltiyor aşk ve aşkın
suskunluğun gümüşlüğünü kırdım arzu yanardağlarımda
Can kırığı senli özlemlerin küllerinde büyüdü bir günler
sıcak kıvılcımların tutkularıma mayalandı
Ateşe aşk oldu aşk
Yanıp ve sevmek bizim işimiz.
Bakışıp içlenmek bizim sevi ödevimiz
Akıp ıslanmak bizim içsel sınavımız
Sarıp sarmalamak kendi işimiz gülüm

Sol yanımda eskimez sensizliğin aynası
Ben can kırığı,aşk kırığı tarağınla tarıyor beni sana aşkın kaderi
Bu yüzden yüzümdeki sen biraz bana benzer
Bu yüzden sözündeki sen biraz aşka benzer
Bu yüzden pişmanlığın son bestesi öze benzer
Bu yüzden sen kavuşmalarımızın kavuştağı aşk-ı alemsin