Unutmak istedikçe daha bir saplanıyor,
Adın,gözlerin daha bir belirgin oluyor yüreğimde.

Unutmak zormuş anladım.
Affetmek kolay unutmak zor geliyor nedense ?

Sevmek zehirli bir hançer yemek gibiymiş göğsüne.
En acısı da sevip te sevilememekmiş;
Yalancıları sevmekmiş belkide en büyük hata.
Ama yalan söylemeyi bilmeyenler! yalanı nerden bilsinler?

Ben hergün öldüm.
Her gün bin kere doğup, bin kere öldüm sayende...
Biliyorum ki sen belim Azrailimsin ama gözüme Cebrail gibi geliyorsun nedense?

En acısı unutmak istedikçe daha bir derinlere gidiyorsun.
Daha bir acıtıyorsun içimi.

Sıcaklığın,elimi tutuşun, gözlerime öyle derinden bakışın aklıma geliyor,
Bütün nefretim,kinim anında sönüyor.
Sonra diyorum ki Azrailin’i seviyorsun ve hala unutamıyorsun!
Unutamıyorum,unutamıyorum.
Unutamıyorum nedense?
Ben Azrailim’i seviyorum benim alın yazım da böyle
Azrailim’i seviyorum nedense?

MEHMET KOVANCI 17/05/2010