VUSLAT MAHYASI



Kimsesizlik çökmüştü yorgun gözlerime

Yalnızlıktı bütün sözlerim

Böyle zamanlarda;

Hayalime gizlenirdim,

Hayalimin gözlerinde erirdim...



Sanki;

Kalem susmuş, kelam pusmuştu

Hayal;

Ölüme pusu kurmuştu...

Zaten;

Önü, sonu belli olmayan hayaller, beni fazlasıyla yormuştu

Benim yorgunluğumdan; hayal bile yorulmuştu...



Herşeye son diyecektim

Hayale veda edecektim

Hiçbir şey düşünmeyecektim

Ve;

Kendi kendimle üşüyecektim...



Hayal benden cesur çıktı

Bilinmeyenden geldiği gibi;

Bilinmeyene doğru ışık hızıyla aktı.

Ne farkederdi ki?

Gecelerim ağlıyor, gündüzüm ağlıyordu

Yalnızlık; sol yanımı dağlıyordu...

Yine gecem, günüm ağlayacak,

Yine yalnızlık sol yanımı dağlayacaktı...



Birdenbire;

Issız dağların, sessiz çiçeğini gördüm...



İşte bu

İşte bu

İşte bu

İşte bu aradığım can ölçeğim

İşte buydu benim gerçeğim

İşte bu benim dağçiçeğimdi...



Sen dağlarda sessiz

Ben;

Senin varlığından habersiz

Kalabalık içindeki kimsesizdim...



Yalnızlığın doruklarındayken

Şakayıktan;

Boncuk boncuk gözyaşı damladı

Damlanın büyüsüyle; bağrım heyecanlandı

Umudu tükenmiş yüreğim

Cançiçeğimin damlasıyla canlandı...



Bu damla; aşkın damlasıydı...



Hayatı ertelemiş

Sevmeyeceğim demiştim.

Beni; yalnızlığa mahkum etmiştim...



Şimdi;

Hayattan umutluyum

Şimdi;

Şakayığımla mutluyum.



Şakayığımın ışıl ışıl parıldayan narin çiçeklerini

Yüreğimin heyecanıyla adımladım

Dağçiçeğimi heyecanlandırdım

Dallarını canlandırdım

Yüreğini uyandırdım...



Dağçiçeğinin gözyaşı,

Sevgi Damlası...

Yüreğimin heyecanı,

Gece Sefası...

Gece Sefası Sevgi Damlasıyla nişanlandı

Şafak nuruyla ışınlandı

İki can bir olup;

Gökyüzünde şahlandı

Şimdi onlar;

Mağrıkla, maşrığı nâr eyleyen

Cennet kapısında bekleyen

VUSLAT MAHYASI....



KADİR DURAK

(LEBİDERYA)



ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAYINLAMAZ.



....-....

"Yürek sevdiğine mahkum olduktan sonra; beyin, zihin, zikir, fikir , ruh ve beden aynı yöne akar." Kadir DURAK