Kırpmadım gözümü, olmadı sabah
Kalp sahur davulu, vuruyor eyvah!
Gözler kan çanağı, Oh! bana mubah
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Vatan hizmetine vakfettim gülü
Bir görse idiniz, bendeki hal’i
Tez elden o şehre düşürdüm yolu
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Şans bu ya! Bugün de hava bulutlu
Yârenlerim, yârim yine de mutlu
Nedendir bilinmez, herkes umutlu
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Geceden uykusuz, bizler ki mahmur
Göklerden beklerken gözdeydi yağmur
Duygular sel oldu, yağmur mu umur?
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Ne kadar muhteşem geliyor göze
Bitirip töreni geçtiler düze
Derken yağmuru da kattılar söze
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Bir güzel ıslandık, işin sonunda
Lafı mı olurdu, şunun şununda
Birazdan evladın olur yanında
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Mahşeri günlerden, dolup taşarı
Hava da bir bozdu, müthiş haşarı
Ardından Mehmet’i aldık dışarı
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Araca gidende, sıçana döndük
Yağmura göğsünü açana döndük
Cesurduk ya önce, kaçana döndük
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Kokan bu değil ki! Giriş’ti sade
Katayım istedim azıcık bade
Geliyorum as’la, biraz müsaade
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Ben şehre girerken aldım kokuyu
Yakından görmeli saran dokuyu
Sonraya bıraktım çevre bakıyı
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Her şeyi otantik, her şeyi özel
Gerçekten her yanı bir başka güzel
Deve hanı imiş, girdim ki tez el
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Kökboyası basma, yaşarmış hala
Ünü bu topraktan taşarmış hala
Kısmetmiş bize de, düşermiş hala
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Ardından kale’ye düştü yolumuz
Çıkmaktan kalmadı dizde halımız
Birde yağmur var ki! Kalkmaz kolumuz
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Varsın yorsun biraz, çıkmak ne güzel
Buradan o şehre bakmak ne güzel
Burçtaki bayrağa akmak ne güzel
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Nasrullah Camii çarşı ortası
Dikkatimi çekti bir hamam tası
Karşıladı bizi şairin hası
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

İdrisoğlu hocam Ahmet’tir adı
Kucakladı dostça, zamane kadı
Sayesinde aldık bilcümle tadı
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Cem Sultan han’ıymış, bakın söyleyim
Hastayım müziğe, huyum neyleyim
Ankaralı oynar? Ben de böyleyim
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Nefis bir atmosfer, ambiyans güzel
Hoşlanmamış olsam, okumam gazel
Otantik bir sunuş, o kadar özel
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Böyle bir ortamda içerken çayı
Çay değil de sanki sundular meyi
Tam unuttuk derken şiiri, neyi
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Mikrofonu tuttu hocam dibinden
Bir şiir çıkarttı ceket cebinden
Okurken gül saçtı, gonca lebinden
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Nasıl dokunmasın, durur mu Cemil
Çıkından bir şiir, dostluğa şamil
Tanıdım, ne mutlu, âdem-i kâmil
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Bil cümle duayı ettim orada
Yöresel ne varsa tattım orada
Tarihi konakta yattım orada
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Sanmayın bu dostluk, yerde kalacak
Gün tarih olacak, ger/i de kalacak
Ebedi dostuz biz, serde kalacak
—Dinleyin dostlarım, işte bu konu
—Tarih kokan şehir, şu Kastamonu

Cemil YILDIZ
30.04.2011