Her Neye Olursa Olsun

uyuyor sabah
ve ilk defa yaprakların bekleyişini izledim
dışarısı yağmuru beklerken ölmek istemiyorum
saygılıyım bu defa seslere...

kanımda simsiyah bir çamura saplı
üşümekten kaçmak var
zamanı ve anı dinamitliyorum
anlam yoğunluğu yorgun
bir seni sevmek anlam ötesi
kapıları kapasan da
ağaçlar bakacak hep pencerene...

her neye olursa olsun
bakışın olmak isterdim
gülüşünle çiziyorum mutluluk evrenimin sınırlarını
senin için ama sırf senin için
dudaklarım uzaktan öpmeyi öğrenince
yeryüzünde hiçbir yaprak solmayacak...

aklıma şaşıyorum
seni sevmek varken nasıl ölürüm
şekilsiz bir acıyla bırakma beni
çocuk özlemlerinden kalma
kelebek sızılarıyla bakma
gölgende seken ışık olmak istiyorum
göç yolları kapalıyken bahar kuşlarına
söz veriyorum
bakışlarımız bir daha dökülen yaprak anılarıyla donmayacak
saygı/sızım bu defa güzlere...

sensiz kıyı halkı yoksul bir denizdir ölüm
cana yakın ancak can acıtıcı...

Kağan İşçen