Ey Allah’ım büyüksün, bense aciz bir kulun
Sağ deyip sol vurandan sana sığınıyorum
Daim öğrencisiyim hayat denen okulun
Kalemimi kırandan Sana sığınıyorum


İki üç süslü laftan başka şey üretmeyen
Kireç tutmuş yüreği merhamet arıtmayan
Zehir zemberek dili mahşeri aratmayan
İrademi yorandan Sana sığınıyorum


İşine gelmeyince kuyuya gedik diyen
Köşeye sıkışınca ’affet halt yedik’ diyen
Anlayıp dinlemeden dediğim dedik diyen
Köre adres sorandan Sana sığınıyorum


Elegüne şaşırıp sözde kendi şaşmayan
Tatlı sözü bir elin parmağını aşmayan
Yaşı elliyi aşıp hâlâ olgunlaşmayan
Cahile tor örenden Sana sığınıyorum


Solunu kibir sarmış, kin kuşatmış sağını
Âleme baston olur saklayıp aksağını
Rabbim sen biliyorsun herkesin eksiğini
Kendini tam görenden Sana sığınıyorum.....


Alim geçinip durur nerde onda o adar
İşi gücü bırakıp peşimde olmuş radar
Saygı sevgi tamam da sabrım buraya kadar
’Defterimi’ dürenden Sana sığınıyorum


Mükemmel nedir bilmem, buyum...! huyum kurusun
Ben çamurda sineğim , sen zemzemden durusun
Benim sürüm dağıldı...! Senin kervan yürüsün
Şevkimi söndürenden O’na sığınıyorum........


adar:olgunluk erginlik