Ruhum la konuşuyorum ;
Uz-adıkca mesafeler…
papatya’lar dizmiş,
Sabun köpüğü kokusunda..

Ruhum la konuşuyorum ;
Yeşil bakışlardan çimenler seriyor
aman Papatya’ların unutma,
dönerim sonra sana
sarı bir kuş olarak.

Ruhumla konuşuyorum ;
”uz-adıkca mesafeler’
gözlerime bakıyor
kırlarda dolaşıyorum özgürce
”Huzur veriyor ”

Ruhum la konuşuyorum ;
Başak dolu ova nazlanıyor,
direniyor
sonu olmayan gitmelere karşı
” Yaba gibi..
hiç olmadı ki nasıl olsun
gitmenin gelmesi gellerim
’ ruhum gibi ’

Ruhumla Konuşuyorum ;
”Uz-adıkca uz-landıkca !
Samanlar-ın paklandıkca ” tenimde ”
tane tane dökülüyor acıkıyorum,
kimseye vermem benimdir diyorum
parmaklarım yiyorum

sonra…
saçlarını kokluyorum
bahardan kalma ipeksi dokunuşla
papatya kokulu,
sabun köpüğü kokusun da.

Ve..
Yazdan kalma güneş sıcaklığında eğiliyorum,
kırmızı asi mavilerim solmasın diye.

Ruhum la konuşuyorum ;
Papatya’ların çoğaldıkca,
Sevdam kırmızılanıyor
Uz-adıkca uz-landıkca
Ölçerek ölçülerek uzuyor
Ağırlaşarak arayarak tartıyorum

Ruhum’la konuşuyorum ;
Uz-adıkca mesafeler
Papatya fal’larında değil
Kahve telve’lerinde değil
Oklu fal’larda değil
sevgiliden- gilli sevi sevgimde
Ruhum’ ben-delerim de..çıkıyor


Gülay GÖKTÜRK