KARANFİLE KAN DAMLIYOR



Ayaklarım zor gidiyor, yollar bana tuzak ördü

Hicran ahuzâr ediyor, ayaz baharımı dürdü

Kimsesizlik biteviye, yalnızlığa dert dikerim;

Saat onbir otuz diyor, gün nisanın yirmidördü.



Mazgalların arasında, çileleri süründürdün

Uykuların yarasında, düşlerinden merhem sürdün

Söyle bu ayrılık niye, zift içinde zûl çekerim?

Kaldım gece karasında, aklımı aldın götürdün.



Çiçeklerin sır dengiyle, dağlarıma al bürüdün

Güneşinin nâr rengiyle, mevsimlere yaz sürüdün

Gelişine can hediye, gülüşüne gül ekerim;

Bakışının ahengiyle, bağrım üstünde yürüdün.



Nurlu gönül hanesinden, yürek umut adımlıyor

Dakikanın senesinden, ömrüm zaman yudumluyor

Şakayığım nerde diye, gözlerimden yaş dökerim?

Bağlarımın sinesinden, karanfile kan damlıyor.



KADİR DURAK

(LEBİDERYA)



ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAYINLANAMAZ.



"Gözlerden yüreğe inen hasret damlaları; gönül güllerinin hayat çeşmesidir." Kadir DURAK