Tuzu kuru,işi tıkır, yolları engelsiz adam olmdım hiç
Viyadükler çöktü umutsuzluğumun ağırlığından
Karanlığa gömüldükçe gece
Tek tek yitirdim yıldızları gözlerimden

Ama ben yine de öz ana bildim gurbet sabahlarını
Saçlarımı kırık aynalarda taradım
Gücümü denedim çiğnedikce kaldırımları
Yumruklarımı sıktıkça
Avuçlarımda boğdum beni yıkan hasreti...

Taksim’de Ahmet Kürel’e "merhaba"dedim
"Merhaba abi" dedi
Cumhuriyet caddesinde umuda boyadım kaldırımları
Kapıcılara şiirler okudum kent güzelliğinde Anadolu içerikli
Ben sevdikçe,onlar daha çok sevdi beni...

Ben insan;
Ekmek,su ve hava yetiyor mu?...
Ekmeği,suyu ve havayı işleteceksin ki...
Doğacak sevda...
Buram buram sen kokacaksın somun dilimlerinde
Gözlerin suyun derinliklerinde seni yudumlayacağım
Bir mücadelede yolum
Nefes nefes hedefe yaklaşacağım...

Ey benim ulaşamadığım sevda
Varsın ya
Kurumayan bir umut kaynağımsın ya
Düşlerimde de olsa al beni götür
Geldim ya bu günlere
Elhamdülillah çok şükür...

Esat Kurt
21 Nisan 2011/Gebze/Kocaeli