yine gök yüzü kapattı güneşi yüzüme
simsiyah duygularım örtüştü geceyle
kendi ıssızlığımda vuruldum gecenin bet rengiyle
yaramı dağladım gecenin onulmaz karasıyla

ay çıkmaya çalışıyorya kara buluttan sıyrılırsa
ulaşırmıki sönük ışığı guz’a kesmiş gönlüme?
sır oldu perde indi gözüme, kuytulardaki dünüme
beklemek zulüm,aramak zor etraf zifiri karanlık

kirli eller dokundu sinemize,düşman etti bizi bize
zift karası vicdanları acımazlar sevgimize
uzat ellerini sar boynuma aldırma ellere
o zaman getiremezler vursalarda bizi dize

biliyormusun karanlık bastığında acılarım firar ederler
bedenime saplanırlar kalleş birer bıçak gibi delik deşik
canım yanarken bile sen varsın aklımda,dönerim fellik fellik
geceler kabusum, geceler zindanım,geceler korkum,tam benlik
sezai KONUK