Bir nehir misali gözlerin
Akıp giderken yüreğime...
Yapraklar dökülmüş,
Sararan otlar bir şeyler söylüyorlar...
-Bir çay içimi vaktiniz kaldı...

Keşke ellerin ellerimde kördüğüm olsa
İçimden geçenleri bir bilebilsen.
Anlatabilsem sevdamın yüceliğini
Ve umut agaçlarım yapraklarını dökmüş
Belirtileri kol geziyor ayrılığın...
Bir trenin sesi dağlıyor yürekleri
Ali Çetinkaya garında;
-Bir çay içimi vaktiniz kaldı.

Leyla leyla!!!
Aşkımın hikayesini anlatamadım
Şiirlerimi okuyamadım doyasıya sana...
Ve melek yüzüne bakamadım doya doya
Zaman bir ceylan kadar hızlı ve narin
Ölüm bir aslan gibi güçlü ve acımasız...
Ve aynaya bakan suratım,ve o ağaran saçlarım diyorlar
-Bir çay içimi vaktiniz kaldı...

O çay içimi vakitte
Doya doya kucaklasam seni
Şubat soğugu bedenimle sarsam...
O papatya kokulu saçlarını koklasam
Onca geçmişin ne önemi olur ki...


Ama...
Hayat trenini kaçmış ölüm trenine bilet almışım
Dağıtmışım ortalığı, kendimi salmışım
Leyla leyla!!!!
Tren kalmak üzere nerdesin...
Bir çay içimi vaktim kaldı