Ben de gitmek istiyorum bir küçük sahil kasabasına
Alıp taburemi oltamı
Şafak vakitleri balık tutsam diyorum
Gözlerimde sen
Tekrar denize bıraksam

Doğru mu demiş şair “Bir kendisi”
Ben bana yeterim baktığım her yerde sen varsan
Nefes alırım hayat bu diyerek
Nasıl yaşarım doyasıya seni, bir bilsen
Gündüz gölgelerime gece hayallerime uzanacaksan

Sensiz olmaz diyorum gizli gizli
Yeter mi diyorum sadece gölgene bakmak
Sana dokunmak dururken
İnan hiç çekilir şey değildir
Issız bir adada seni sensiz yaşamak

Vazgeçiyorum hemen sensizlikten
Bir ada ve ikimiz olalım diyorum
Ayak izlerimizi yarıştıralım kumsalda
Gölgelerin ayrılmaz sarmaşığı olalım
Kurtarmaya gelen olmasın, hep orada kalalım diyorum

Hayal bu ya, şafakları el ele karşılasak
Umutsuzluğumuzu bin bir özenle koysak dalgalara
Sırtımızı dönsek içimizde coşku
Alıp götürse gönül yalnızlığımızı sürükleyerek
Bir daha dönemeyeceği uzaklara

Sıcak ve yumuşak meltemler saçlarımızı tarasa
Muson yağmurları yağsa, korkup saklansak
Yuvarlansak, çamurlara bulansak
En sonunda tutup ellerimizden
Gözlerimize bakıp aklansak

Yemleri sen taksan kancalara
Ben sallayıp oltayı en uzağa atsam
Sonra beklesek yüreğini beklediğim gibi sabırla
Tuttuğum balığı sen okşadıktan sonra bıraksak denize
Ve ben başımı koyup dizlerine uyusam

Ben de gitmek istiyorum bir küçük sahil kasabasına
Alıp taburemi oltamı
Şafak vakitleri balık tutsam diyorum
Yanımda sen
Okşadıktan sonra tekrar denize bıraksam